[Κατεβείτε για Ελληνικά.]
During November, Outcast Europe expanded its network to schools in the greater area of Athens, in order to bring the topics of movement and displacement in the classroom, via a non-formal learning activity titled”Objects narrating the stories of ‘others'”.
The first visit took place on November 25 at Mesopotamia Solidarity School in Moschato. Mesopotamia is part of the Solidarity Schools network in Greece and offers supportive lessons, while also running a film club and a gender and sexual orientation group among other things. We worked with students between the ages of 12 and 17, as part of their Greek and English classes, as well as with migrants and refugees of all ages, studying Greek. We engaged in a silent written discussion, trying to imagine the stories behind the items of our digital collection and we talked about the temporariness of being a “local”, giving the participants space to reflect on their own collective and personal experiences with migration and locality.
The second visit was on November 28, at 2nd Lyceum of Kaisariani, which is located in a neighbourhood created by refugees who arrived there in 1922, during the Greco-Turkish War and Asia Minor disaster. We engaged in the same activity in three freshman classes.
Find the activity online here.
—
Το Νοέμβριο, το Outcast Europe διεύρυνε το δίκτυό του στον χώρο των σχολείων στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, ώστε να συζητήσει τη μετακίνηση και τον εκτοπισμό στην τάξη, μέσω μιας δραστηριότητας μη τυπικής μάθησης με τίτλο “Τα αντικείμενα αφηγούνται τις ιστορίες των ‘άλλων'”.
Η πρώτη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου στο Αλληλέγγυο Σχολείο Μεσοποταμίας στο Μοσχάτο. Η Μεσοποταμία είναι μέλος του δικτύου Αλληλέγγυων Σχολείων στην Ελλάδα και προσφέρει ενισχυτικά μαθήματα, ενώ ταυτόχρονα στο χώρο της λειτουργεί κινηματογραφική ομάδα και ομάδα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, μεταξυ άλλων. Συνεργαστήκαμε με μαθητές μεταξύ 12 και 17 ετών, στο πλαίσιο των μαθημάτων Γλώσσας και Αγγλικών, καθώς και με μετανάστριες και πρόσφυγες όλων των ηλικιών, που μαθαίνουν Ελληνικά. Κάναμε μια σιωπηλή, γραπτή συζήτηση και προσπαθήσαμε να φανταστούμε τις ιστορίες πίσω από τα αντικείμενα της ψηφιακής συλλογής μας. Μιλήσαμε για την προσωρινότητα του να είναι κανείς “ντόπιος” και δώσαμε χώρο στα συμμετέχοντα να σκεφτούν και να μοιραστούν τις δικές τους συλλογικές και προσωπικες εμπειρίες με τη μετακίνηση και την εντοπιότητα.
Η δεύτερη επίσκεψη έγινε 28 Νοεμβρίου, στο 2ο Λύκειο Καισαριανής, που βρίσκεται σε μια γειτονιά που δημιουργήθηκε από πρόσφυγες οι οποίοι έφτασαν εκεί το 1922, κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου και της Μικρασιατικής καταστροφής. Πραγματοποιήσαμε την ίδια δραστηριότητα, σε τρία τμήματα της Α’ Λυκείου.
