Το «Ένα Παιχνίδι Προκλήσεων» προέκυψε από το συνεχή προβληματισμό μας σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης. Εάν οι Ευρωπαίοι πρόκειται να ξεπεράσουν την παρούσα κρίση ενωμένοι, υπάρχει μία σειρά θεμελιωδών, κοινωνικών, θεσμικών και εκπαιδευτικών ζητημάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν πρώτα σε επίπεδο συμπεριφορών κι έπειτα στο επίπεδο των δομών και των θεσμών.
Blending in and working together with the local children
Το πρόγραμμα εστίασε στην αμοιβαία κατανόηση και στην άρση των στερεοτύπων, στην ενημέρωση σχετικά με τα κανάλια δράσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην προώθηση του διαλόγου σχετικά με την ποιοτική μάθηση. Αυτές οι τρεις ανάγκες προσεγγίστηκαν μέσα από την αμφισβήτηση βεβαιοτήτων πάνω στα τρία βασικά θέματα του έργου που είναι τόσο στενά αλληλοσχετιζόμενα όσο και κεντρικά για την παρούσα κατάσταση της Ευρώπης: Κρίση, Κοινότητα και Μάθηση.
Οι κύριοι στόχοι του «Ένα Παιχνίδι Προκλήσεων» ήταν να:
σε όλα τα επίπεδα.
Ενδυναμωθεί η κοινή, Ευρωπαϊκή αίσθηση του ανήκειν των συμμετεχόντων και του τοπικού πληθυσμού.
Προωθηθεί η κοινωνική συμμετοχή σα μία διασκεδαστική και ουσιώδης δραστηριότητα και με αυτόν τον τρόπο να κινητοποιηθούν οι νέοι της περιοχής.
Συνδυαστούν μέθοδοι τυπικής και μη-τυπικής εκπαίδευσης στην αναζήτηση της ποιοτικής μάθησης.
Οι κύριες δράσεις ήταν ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο που έλαβε χώρα στο ορεινό, απομακρυσμένο χωριό Σκουληκαριά (200 κατοίκων) στην Ήπειρο και μία Έκθεση μη-κερδοσκοπικών φορέων που διεξήχθη στη γειτονική πόλη της Άρτας την τέταρτη μέρα του σεμιναρίου. Η διάρκεια της κατάρτισης ήταν 8 ημέρες και συμμετείχαν 30 άτομα από 4 χώρες της ΕΕ (Ελλάδα, Ιταλία, Σουηδία, Εσθονία) που εκπροσώπησαν οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της νεολαίας και τις τοπικές αρχές.
Συγκεκριμένα συμμετείχαν οι οργανώσεις:
org
Cooperativa Sociale Muovimente, https://www.muovimente.it
Open Republicwww.or.ee and
Ong uch Aktiv
Οι συμμετέχοντες στο Ένα Παιχνίδι Προκλήσεων ήταν εργαζόμενοι στο χώρο της νεολαίας, ηγέτες νεολαίας, εκπαιδευτές και νέοι που επιθυμούν να εργαστούν στο χώρο της νεολαίας.
κ.α.) και άτυπης μάθησης (φεστιβάλ χορού και διαπολιτισμικό δείπνο με τη συμμετοχή του ντόπιου πληθυσμού, εκπαιδευτική εκδρομή στην πόλη της Άρτας).
Το «Ένα Παιχνίδι Προκλήσεων» είχε ισχυρό αντίκτυπο στους συμμετέχοντες και στην τοπική κοινότητα. Το πρόγραμμα δραστηριοτήτων προκάλεσε τους πρώτους να ξανασκεφτούν θέματα για τα οποία προηγουμένως ήταν βέβαιοι τόσο σαν άτομα όσο και σαν μέλη της κοινότητάς τους, μαθητευόμενοι και εκπαιδευτές. Αυτή η διαδικασία καλλιέργησε την κατανόηση και διεύρυνε την αντίληψή τους στα θέματα του σεμιναρίου. Τα μαθησιακά αποτελέσματα του έργου ήταν πολύπλευρα και δυναμικά. Το σεμινάριο εστίασε ιδιαίτερα στις κοινωνικές δεξιότητες και στις δεξιότητες που σχετίζονται με την ιδιότητα του πολίτη, την μάθηση σχετικά με τη μάθηση, την αίσθηση της πρωτοβουλίας και την επιχειρηματικότητα, την πολιτισμική συναίσθηση και έκφραση. Σε αυτές τις μαθησιακές διαστάσεις οι συμμετέχοντες απέκτησαν νέα γνώση και μεταβιβάσιμες ικανότητες ενώ ταυτόχρονα προωθήθηκαν συγκεκριμένες συμπεριφορές που σχετίζονται με τη βιώσιμη συλλογική δράση – όπως η ενσυναίσθηση, ο σεβασμός, η υπομονή.
Εξάλλου, η ορατότητα της ΕΕ αυξήθηκε ενώ ο προβληματισμός του σχετικά με τις μελλοντικές προκλήσεις και προοπτικές της ΕΕ καλλιεργήθηκε μέσα από τις δραστηριότητες του έργου στη Σκουληκαριά και την Άρτα.
Ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος του έργου στον ντόπιο πληθυσμό αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ισχυρός. Οι αρνητικές αντιλήψεις τους σχετικά με τους «ξένους» έχουν σε μεγάλο βαθμό αρθεί μετά την ανταλλαγή διαφόρων εμπειριών με αυτούς. Σε μία περίοδο που τα αποκλεισμένα άτομα κινητοποιούνται εύκολα από το λαϊκισμό, το έργο αποτέλεσε μία ένεση εμπιστοσύνης σε ένα κοινό Ευρωπαϊκό μέλλον για τη μικρή κοινότητα της Άρτας και τη μικροσκοπική κοινότητα της Σκουληκαριάς. Τέλος, οι μαθητές του τοπικού δημοτικού σχολείου ένιωσαν σα μέλη της ίδιας κοινότητας με τους διεθνείς συμμετέχοντες κι έτσι άρχισαν να οικοδομούν μία κουλτούρα ενοποίησης.
