Έκθεση «Το Φυλακτό μου» στο σπίτι της «σχεδίας» στην Αθήνα, 3 – 27 Ιουλίου | Ξεναγήσεις, εκπαιδευτικές δραστηριότητες και live
Ποιες στιγμές μετρά ένα στιγμόμετρο; Μέχρι πού μπορεί να φτερουγίσει ένα σπουργίτι; Πόσο γρήγορο τέμπο μπορούν να κρατήσουν δύο παλιές μπαγκέτες;
«Το Φυλακτό μου», μέσα από προσωπικά αντικείμενα πωλητών και πωλητριών του περιοδικού δρόμου «σχεδία», αφουγκράστηκε την εμπειρία τού να γίνεται κανείς ξένος ή ξένη στα μέρη που κάποτε ανήκε και ατένησε τις διασταυρώσεις ανθρώπινων ιστοριών απώλειας και λύπης, υπομονής και δύναμης. Τα υλικά αντικείμενα και οι προφορικές μαρτυρίες που παρουσιάστηκαν στην έκθεση που φιλοξενήθηκε στο σπίτι της «σχεδίας», και τα οποία συγκεντρώθηκαν στις ημέρες συλλογής το Μάρτιο και τον Απρίλιο, αναδεικνύουν τη μετακίνηση και τον εκτοπισμό ως ένα διαρκές ταξίδι ατόμων από διαφορετικά μέρη και εποχές.
Το Outcast Europe, μέσα από προφορικές συνεντεύξεις, χαρτογραφεί διαδρομές αντικειμένων που έχουν υπάρξει σημεία αναφοράς στα ταξίδια των ιδιοκτητών τους. Εξερευνά «ιστορίες από τα κάτω», προσωπικά, οικογενειακά και κοινοτικά βιώματα εκτοπισμού και μετακίνησης όχι μόνο μεταξύ, αλλά και εντός συνόρων.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποίηθηκαν 3 Ιουλίου. Φίλες και φίλοι της Inter Alia και της «σχεδίας», συμμετέχοντα προηγούμενων ημερών συλλογής αλλά και του λογοτεχνικού καλέσματος και, φυσικά, οι πωλήτριες και πωλητές που δάνεισαν τα αντικείμενά τους στην έκθεση και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους, συγκεντρώθηκαν στο καφέ, στο κέντρο της Αθήνας, για μια ξενάγηση ανάμεσα στα αντικείμενα, που πήραν ζωή, και που έφεραν ένα κομμάτι της ζωής των ιδιωκτητών τους στο «Φυλακτό μου».
Στο πλαίσιο της έκθεσης, το Outcast Europe πραγματοποίησε την εκπαιδευτική δραστηριότητα «Τα αντικείμενα διηγούνται τις ιστορίες των ‘άλλων’», αυτή τη φορά ενσωματώνοντας τα αντικείμενα του «Φυλακτού», με παιδιά 7 έως 14 ετών. Οι δραστηριότητες του Outcast Europe βρίσκονται αναρτημένες εδώ.
Μία εβδομάδα πριν την λήξη του «Φυλακτού», η Ελιάνα Νικολοπούλου, το πρόσωπο πίσω από το Eliana One Woman Band, εμφανίστηκε στην έκθεση, για μια blues-folk συναυλία στον πεζόδρομο έξω από το καφέ της «σχεδίας». Τραγούδισε για τον εκτοπισμό, για την αποξένωση, για τα σύνορα και για τις φυλακές, μέσα από πρωτότυπα και διασκευασμένα κομμάτια, και με ήχους και μελωδίες εμπνευσμένες από ένα μουσικό είδος που αναδύθηκε από τους αγώνες των Αφροαμερικανών και που ύστερα αποτέλεσε κεντρική μορφή έκφρασης της εργατικής τάξης – τα Blues.
Η έκθεση είναι διαθέσιμη ψηφιακά.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Outcast Europe και για να ενημερώνεστε για τις μελλοντικές δράσεις μας, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη Χαρά Παπαδάτου (papadatou@interaliaproject.com) ή με τον Νίκο Παπακώστα (papakostas@interaliaproject.com).
Επίσης, μπορείτε να βρείτε το Outcast Europe σε: Facebook | Instagram | Website
